Paasvakantie, of toch niet?

De paasvakantie is begonnen! En zo zijn ook de examens voor mijn neus. Met nog 2 lessen voor de Noorse taal en een vragenuurtje voor Biochemie/cel biologie/microbiologie te gaan komt het wel heel dichtbij. 26 april is de eerste al, 5 uurtjes voor biochemie/cel biologie en microbiologie in één examen. 7 mei de mondeling Noors en 8 mei het schriftelijk examen!

Helaas komt er een eind aan. De vakken waren enorm leuk en interessant om te volgen. Er was erg veel diepgang en veel uitdaging. Tot nu toe heb ik nog nooit zoveel thuis gewerkt, en dan moet ik de vakantie nog flink door met +-6 uur per dag! Maar dan leer je ook echt wat. De diepgang en uitdaging die ze hier bieden is toch wel iets waar ik naar op zoek was. Bergen aan theorie in een erg korte tijd. Dan heb je één les over transcriptie, translatie, cel cyclus en mutaties, en ga je al weer verder met een volgende les over metabolisme. Waar ik maanden de tijd voor heb gehad bij de HAN, moet nu in iets meer dan 2 maanden er in zitten met veel meer details.

Hierbij vond ik de ene docent wel een stuk prettiger dan de ander. Waar de ene graag bij zijn oude vertrouwde krijtbord bleef en zelf gewoon uren praat, probeerde de andere meer met de tijd mee te gaan en te werken in expertgroepjes. Nou ben ik een grote fan van uitleg krijgen en vragen stellen, daar leer ik persoonlijk veel meer van. Werken in expertgroepjes leer je gewoon veel te weinig, er van uit gaande dat lang niet iedereen zijn informatie juist over kan brengen. Dit zorgt ook weer voor verwarring, gezien de taken verdeeld worden en je afhankelijk bent van de uitleg van een andere student om dat onderdeel te leren in de lessen. Dit is iets wat ik helaas ook bij de HAN veel zie. Het enige wat het inbrengt is dat ik één klein deel goed snap, en de rest op eigen houtje zelf ook maar moet doen.

Maar naast de expertgroepjes was het overgrote deel gelukkig hoorcolleges! Mijn bestaande kennis is flink uitgebreid met diepgang. Daarnaast heb ik enorm veel geleerd over medicatie, ziektes en kanker. Voordat ik de lerarenopleiding koos had ik chemie gedaan waarvan ik door wilde groeien naar farmacie, helaas beviel chemie mij niet zo. Maar farmacie an sich blijft een erg interessant gebied waar ik nu veel kennis over heb opgedaan. Zo hebben we een stapel bacteriën die we van binnen en buiten moeten kennen, wat ze doen en hoe we ze aan kunnen pakken. Maar ook hoe ze terug vechten. De mechanismen van antibiotica resistentie en dan met name gericht op penicillines en vancomycines, en hoe nieuwe antibiotica gevonden kan worden.

Het blijkt dat 99% van de bacteriën niet op de voedingsbodems groeien zoals wij ze kennen. En veel antibiotica komen juist van bacteriën af! Onderling is er veel competitie. Recent was er een onderzoeker die zo slim was om via een simpele truc bacteriën te laten denken dat ze in hun natuurlijke omgeving zijn (in de grond). Hierdoor heeft hij bacteriën laten groeien die nog nooit eerder gegroeid zijn. Eén van deze bacteriën had een toxine (teixobactin) dat enorm effectief bleek te zijn tegen bepaalde bacteriën, waaronder resistente vormen van S. aureus (VRSA/MRSA). Dit antibioticum is een nieuwe klasse waar nog geen resistenties voor zijn, iets wat tegenwoordig een groot probleem is. Ze onderzoeken nu of er resistenties voor gemaakt kunnen worden, door bacteriën er aan bloot te stellen en te kijken of ze het uiteindelijk overleven. Dit is nog niet gebeurd, waardoor het erg veelbelovend lijkt voor de toekomst.

De beste onderzoeker had een heel simpel systeempje gemaakt om de bacteriën in te sluiten en vervolgens in de grond te begraven. Uiteindelijk wordt het milieu gelijk aan de omgeving, waardoor de bacteriën rustig konden groeien. Na 50 jaar zonder nieuwe klasses van antibiotica, is er met een simpel systeem en geluk zo een nieuwe gevonden.

Met zulke voorbeelden kon ik altijd met plezier uren achter elkaar naar één persoon luisteren. Er wordt getoond wat het nut van alles is, hoe alles exact werkt en ook hoe simpel het soms eigenlijk kan zijn. Vooral de hoe vind ik persoonlijk altijd erg leuk om te weten, ik ben zelf dan ook altijd een erg nieuwsgierig persoon die zich afvraagt hoe iets nou werkt.

De diepgang, complexiteit en uitdaging ga ik erg missen. Ik heb veel genoten van de lessen die ik hier heb mogen bijwonen, en veel geleerd. Naast het verdiepen van bestaande kennis heb ik ook nog eens veel nieuwe dingen geleerd. Wel is het een hele drukke periode. Ik ben laat begonnen en vroeg vrij, omdat ze bij farmacie veel problemen hadden met de werkdruk. Dus hebben ze de jaar opgesplitst per vak. Ze krijgen één vak voor 2-2.5 maand, de examen en dan pas het volgende vak. In plaats van meerdere vakken tegelijkertijd voor een langere periode. Echter betekent dit voor mij wel flink bijbenen. Want daarnaast moest ik nog lessen in de Noorse taal nemen waar ik examens voor heb en opdrachten vanuit de HAN uitvoeren. Maar, daarvoor krijg ik dan wel vakken naar eigen keuze waar mijn interesse naar gaat! En dat bevalt me erg goed.